Mistök heilbrigðisstarfsmanna, annarra en lækna.

Læknamistök

Röng lyfjagjöf

Skaðsemisábyrgð framleiðenda lyfja. 

Ofangreindir flokkar slysa og afleiðingar þeirra  geta verið bótaskyld ef um varanlegt líkamstjón er að ræða á grundvelli sakarreglunnar, þ.e. ef tjóninu hefur verið valdið af gáleysi. Sjá einnig lög um skaðsemisábyrgð nr. 25/1991, vegna t.d. skaða af lyfjanotkun.

Ef viðkomandi hefur grun um að eiga rétt á skaðabótum vegna líkamstjóns vegna mistaka, gáleysis ellegar vegna skaðsemisábyrgðar framleiðanda vöru (lyfja), getur viðkomandi tjónþoli fengið álit þar um hjá Lögmönnum Árbæ slf. Um það hvort læknum eða öðrum heilbrigðisstarfsmönnum hafi orðið á í vinnu sinni, þannig að sjúklingur hafi beðið líkamstjón, er hægt að fá álit hjá landlæknis skv. 12. grein laga nr. 41/2007 en málsmeðferð landlæknis er síðan hægt  að kæra til heilbrigðisráðherra.  Þá er hægt að bera slík álit undir dómstóla. 

Einnig er bent á að samkvæmt lögum nr. 111/2000 um sjúklingatryggingu, þarf sök (gáleysi) ekki að vera fyrir hendi svo bótakrafa stofnist, en þar sem segir m.a:

“1. grein. Rétt til bóta samkvæmt lögum þessum eiga sjúklingar, sbr. 2. gr. laga um réttindi sjúklinga, sem verða fyrir líkamlegu eða geðrænu tjóni hér á landi í tengslum við rannsókn eða sjúkdómsmeðferð á sjúkrahúsi, heilsugæslustöð eða annarri heilbrigðisstofnun, í sjúkraflutningum eða hjá heilbrigðisstarfsmanni sem starfar sjálfstætt og hlotið hefur löggildingu landlæknis til starfans. Sama á við um þá sem missa framfæranda við andlát slíkra sjúklinga.

Sjúklingar sem brýn nauðsyn er að vista á erlendu sjúkrahúsi eða á annarri heilbrigðisstofnun erlendis, sbr. 23. gr. laga um sjúkratryggingar,  og verða fyrir líkamlegu eða geðrænu tjóni í tengslum við rannsókn eða sjúkdómsmeðferð á viðkomandi stofnun eiga rétt á bótum samkvæmt lögum þessum, að frádregnum bótum sem þeir kunna að eiga rétt á í hinu erlenda ríki.

Þeir sem gangast undir læknisfræðilega tilraun sem ekki er liður í sjúkdómsgreiningu eða meðferð á sjúkdómi þess er í hlut á eiga sama rétt og sjúklingar samkvæmt lögum þessum nema annars sé getið sérstaklega.

Þeir sem gefa vef, líffæri, blóð eða annan líkamsvökva eiga sama rétt og sjúklingar samkvæmt lögum þessum nema annars sé getið sérstaklega.” 

Í 2. grein laganna eru talin þau tjónatvik, sem lögin taka til og að bótaábyrgð stofnist, enda þótt ekki sé um skaðabótaskylt tjón að ræða, þ.e. mistök vegna gáleysis. 

Hafi slík meint mistök átt sér stað á heilbrigðisstofnun á vegum ríkisins er bótakröfum beint að Tryggingastofnun ríkisins, sem metur tjónið á grundvelli gagna sem tjónþoli aflar. Hægt er að skjóta ákvörðun Tryggingastofnunar og einnig mati hennar á bótum til úrskurðarnefndar almannatrygginga.

Hafi slík meint mistök átt sér stað hjá sjálfstætt starfandi lækni, verður að beina bótakröfum að tryggingafélagi hans, en sjálfstætt starfandi læknum er skylt að hafa tryggingar samkvæmt lögum nr. 111/2000.

Annað:

Bótaskylda vegna líkamsáverka getur einnig skapast við margs konar önnur  tilvik, en hér hafa verið rakin, þar sem líkamstjóni er valdið af gáleysi,  svo sem vegna vanbúnaðar á skemmtistöðum, í verslunum,  eða á  öðrum stöðum þar sem menn stunda tómstundir sínar og aðra iðju, þar sem tæki og annar búnaður er ekki í samræmi við opinberar reglur. Getur í þessum tilvikum   komið  bótaábyrgð,  t.d. sveitarfélaga og/eða fasteignareigenda.  Getur viðkomandi tjónþoli fengið álit þar um hjá Lögmönnum Árbæ.